Reportage vrouwen. Zoals Hasna wier zus zich eerdaags verlooft. Ze wijst enthousiast naar de papieren bakvormpjes en de mandjes vol rouches en tierelantijntjes voor de uiteindelijke presentatie tijdens het feest. ‘Ja, ik ga wel overuren draaien.’ Ze stroopt de mouwen van haar eenvoudige djellaba erbij op. ‘Samen met mijn zussen en vriendinnen. Dagenlang. Ook de gemeenschappelijke oven in de wijk krijgt het druk. Daar brengen we onze bakplaten met zoetigheden heen. Zo gaat het in de medina.’ Voor de rijkeren liggen de feestzaken anders. Die gaan niet meer zelf koekjes knutselen. Dat laten ze doen. De moderne elite heeft trouwens helemaal geen geboorte, besnijdenis of huwelijk nodig om los te gaan. In het weekend zijn de hipsten in de ville nouvelle van Marrakech te vinden, in moderne cafés en stampende nachtclubs. In het grootstedelijke vertier komen ze zelfs dj David Guetta tegen. Of ‘onze’ topper Armin van Buuren. Samen met de internationale jetset: Madonna, MC Sean ‘Diddy’ Combs, Naomi Campbell, wie kwam hier niet langs? In Pacha Marrakech waan je je op Ibiza. Het hennafeest in de medina is plots ver weg. Een andere wereld. Maar dat contrast is juist spannend. Traditionele bruiloft Op het platteland zijn de feesten traditioneler. Dat betekent ook flink geduld hebben. Ben je in Marrakech in twee dagen klaar met een bruiloft, in het Atlasgebergte trekken ze er rustig een week voor uit. Berggids Omar moet er wel om grinniken. Hij is afkomstig uit het Berberdorp Imlil en vertelt graag over zijn tradities. ‘Ja, met een huwelijksakte bij de notaris is het natuurlijk niet af. Waar zal ik eens beginnen? De avond waarop de bruid door de familie van de man uit haar ouderlijk huis opEen ceremoniemeesteres neemt elk cadeau in ontvangst en roept gever met naam en toenaam om. gehaald wordt, is het meest emotioneel voor haar. Verborgen onder haar witte sluier neemt ze afscheid. Lang verstoken van familie blijft ze echter niet. De volgende dag komen gasten het kersverse echtpaar in het huis van de man begroeten.’ Het toeval wil dat er net zo’n bezoekronde aan de gang is, aan de rand van het dorp, in een nieuwe woning waarvan de betonnen muren aan de buitenzijden nog kaal zijn. Aanschuiven is eenvoudig. Bij binnenkomst is het een kwestie van het voorbeeld van iedereen volgen. Mannen gaan bij de mannen zitten en vrouwen bij de vrouwen. Een ceremoniemeesteres neemt elk cadeau in ontvangst en roept het met naam en toenaam van de gever om: ‘Een schaal van mevrouw X! Soepkommen van Y!’ O wee als je met een krenterig pakje komt. Dat wordt even haastig een leuk bedrag aan dirham verzamelen. De ceremoniemeesteres knikt goedkeurend: ‘Wat is de naam?’ Na naamsvermelding ben je uiteraard geen vreemde meer. De bruid glimlacht verlegen achter haar doorzichtige sluier. Omar beschrijft de rest van het programma: ‘Morgenavond wordt het dansen in het dorp. De traditionele Berber ahwash. Mannen slaan op tamboerijnen, mannen en vrouwen dansen in gescheiden rijen van elkaar. Om beurten zingen ze.’ En wat doen de hoofdrolspelers, de bruid en bruidegom, daar precies? ‘Met de bruidegom kun je daarbuiten wel dansen, maar de bruid blijft nog even binnen. Ze heeft haar eigen vrouwenonderonsje.’ Is het einde al in zicht? Omar schatert: ‘Pas ruim een dag later. De schoonmoeder en moeder van de bruid nemen haar dan samen met nog andere vrouwen mee naar de bron buiten het dorp. Ze ontvangt er bronwater, een bundeltje hout en wat groenvoer voor het vee. Haar rechten en werktaken binnen het dorp zijn daarmee bepaald. Het dagelijkse leven van de getrouwde vrouw kan beginnen.’ l DOMINICUS magazine 19 Pagina 18

Pagina 20

Heeft u een maandblad, onlinekat of euitgaven? Gebruik Online Touch: verenigingsblad online bladerbaar maken.

Dominicus magazine - voorjaar 2014 Lees publicatie 2Home


You need flash player to view this online publication