Reportage KERSENBLOESEMFRONT Toen keizer Meiji in 1868 de macht had overgenomen van het shogunaat, schijnt hij opdracht te hebben gegeven de kersenbomen om te hakken om de herinnering aan de Tokugawa-shoguns uit te bannen. Behalve dat het onbegonnen werk was, had de traditie van hanami zich al te vast geworteld. Het is mooi om te zien hoe de bloesemkoorts Japan ieder jaar langzaam maar onweerstaanbaar in zijn zachte greep krijgt. Naarmate de lente nadert, beginnen de speculaties: zouden de bloesems dit jaar vroeg zijn, of juist laat, of precies op tijd? En dan is daar het grote nieuws: in het zuiden van het land zijn de eerste open bloemen gesignaleerd. Vanaf nu melden de media dagelijks bij het weerbericht de voortgang naar het noorden van het ‘kersenbloesemfront’. In het zuiden staan de bomen in volle bloei en vloeien sake en bier royaal, terwijl in het midden en noorden nog met spanning het weerbericht in de media wordt gevolgd. ONHOORBAAR STARTSCHOT De grote steden als Kyoto, Osaka en Tokio vallen ongeveer in dezelfde periode ten prooi aan het oprukkende front. In Tokio vormen de bomen bij de Yasukuni Tempel het meetpunt. Zodra de eerste bloemen zich daar ontvouwen en bekend wordt wanneer de volle bloei (mankai) ongeveer zal zijn, kan men zijn partijen gaan organiseren. De bloesems beginnen uit te komen, als een ijle sneeuwregen hangen ze over het groen van de oevers van Chidorigafuchi, de gracht rond het keizerlijk paleis in Tokio. Onder veelbelovende bomen ligt al plastic zeil waar doorgaans iemand op zit om de plaats bezet te houden voor zijn groep. Soms met slaapzak om ook ’s nachts de uitgekozen stek te bewaken. En dan is het zover: de bloesems zijn vol. En breekt ineens, alsof er een onhoorbaar startschot is afgegaan, het feestgedruis los. Overal zie je uitgelaten groepen mensen luidruchtig plezier maken. OORVERDOVEND GEDRUIS 66 DOMINICUS magazine Populaire plekken voor hanami zijn begraafplaatsen, tot consternatie van veel buitenlanders. De Aoyama begraafplaats, midden in Tokio, en Nippori begraafplaats, meer in het noorden van de stad, zijn beroemd om hun kersenbomen en gonzen als een gigantische bijenkorf. Ueno park in Tokio moet je gezien hebben als je wilt weten hoe uitzinnig het bloesemfeest wordt gevierd. Vooral ’s avonds, wanneer de lampions in de bomen oplichten, waardoor er een gloed hangt over de boomtoppen die oranje afsteekt tegen de donkere lucht. Het gedruis dat opstijgt is oorverdovend, het park en de mensen erin lijken versmolten tot een groot grommend dier. Je kunt geen minuut tussen de feestvierende massa lopen zonder te worden uitgenodigd om je bij een groep te voegen. Het is de tijd waarin Japanners zich verbroederen en uit hun sociale keurslijf springen. Iedereen houdt van iedereen, en zoals de beroemde haikudichter Issa zegt: ‘In de schaduw der bloesems Bestaat er niet zoiets als Een vreemdeling’ COOL Natuurlijk zijn er ook mensen die zich niet aangesproken voelen door de drie s-en: sakura, sakamori (drinkgelagen) en shuran (rauwe dronkenschap). Hanami is geen culinair feest: kleffe dumplings, gebakken noedels, van het vet druipende worstjes, goedkope drank. Voor degenen die liever hun hersens erbij houden en die hanami niet willen bekopen met indigestie en knallende hoofdpijn, zijn er stijlvollere plekken, zoals het park van Tokyo Midtown, een multifunctioneel gebouwencomplex. Elegante boompjes, speciaal op de melancholie afgestemde verlichting en zachte grasvelden. De coole jeugd zit daar met roze champagne met aardbeien en picknickt met verantwoord eten. En ineens is het dan voorbij, hoogstens twee weken na de volle bloei, vaak eerder vanwege regen en wind. Alles is bij het oude, alsof er niets is voorgevallen. Of in de woorden van de dichter Basho: ‘Een lieflijke lentenacht Plotseling verdwenen Terwijl we naar de bloesems keken’ l Pagina 65

Pagina 67

Heeft u een clubblad, digibrochure of e-relatiemagazines? Gebruik Online Touch: rapport online uitgeven.

Dominicus magazine - voorjaar 2014 Lees publicatie 2Home