EEN SMELTKROES VAN CULTUREN EN VOLKEREN I k zit in een treinwagon die duidelijk z’n beste tijd heeft gehad. Open ramen en deuren, oude houten banken en afbladderende verf. Ik ben halverwege de route opgestapt op een station dat verrassend genoeg ook dienstdoet als markt. Er wordt groente en fruit, vaak in grote balen, verhandeld. Mensen zitten op het spoor en maken geen aanstalten om zich te verplaatsen als er een trein aankomt. Zonder al te veel geduw en getrek klimt iedereen de trein in en dan rijden we in slakkengang verder naar het centraal station van Yangon. De groentes gaan mee de trein in en onderweg wordt er op de vele kleine stationnetjes flink gehandeld. Ik zie kleine donkerrode aubergines, kailan, waterspinazie, okra – ofwel lady fingers, waarvan ik heb vernomen dat de beste uit Birma komen – chrysantenstelen en krulsla voorbijkomen. Die worden allemaal veel gebruikt bij traditioneel Birmese gerechten. Een heerlijk voorbeeld van zo’n gerecht is nga-pi tozaya. Hiervoor snijd je groentes als sperzieboontjes, groene papaja’s, bamboespruit en komkommers in stukjes om ze dan ongekookt in een sausje van de typische geurige vispasta (nga-pi) te dippen. Ik zie bergen groene mango’s de trein in gesjouwd worden, die waarschijnlijk in de keuken tot de populaire mangopickles of de heerlijk pittige mangosalade worden verwerkt. Deze treinrit is een waar feest voor het oog en de smaakpapillen. TERUG IN DE TIJD IN MOULMEIN/ MAWLAMYINE Het is even een eindje rijden vanaf Yangon naar Mawlamyine. Deze stad is prachtig gelegen aan de Salweenrivier die hier uitmondt in zee, de Golf van Martaban. Hoewel het landschap, de huizen en de mensen onderweg meer aan het naburige Thailand doen denken, waan je je hier opeens terug in het koloniale Britse Rijk. De meeste bouwwerken stammen uit de koloniale tijd (18861948) en zijn sindsdien niet meer opgeknapt. Er lopen hier opvallend veel Indiërs op straat en het wemelt van de trishaws (een soort riksja’s) en oude houten schoolbussen. Aan de moskeeën, anglicaanse kerken, hindoetempels en boeddhistische kloosters zie je dat Mawlamyine een smeltkroes van culturen en volkeren is. Zou zich dat ook vertalen naar de keuken van deze intrigerende stad? GEFERMENTEERDE THEE Ik dwaal over de markt van Mawlamyine om te kijken wat ze hier zoal in de pot stoppen voor het avondeten. Met hulp van de gids kom ik een heel eind met mijn gesprekje met de marktkoopvrouw, die ingemaakte gefermenteerde theebladeren (lahpet) verkoopt. Het is een zeer populair bijgerecht dat ook wordt gebruikt tijdens religieuze ceremonieën en aan bedelende monniken wordt gegeven. De ingelegde theeblaadjes zien er wat onsmakelijk uit, maar ik laat me niet kennen en neem een hapje. Het smaakt zoet, bitter en zout tegelijk. Zeker niet vies, maar om er een hele salade van te eten, met tomaat, knoflook, pindaolie en vissaus, zoals vrouwen dat hier graag doen, lijkt me een heel avontuur. Lahpet wordt ook veel gegeten bij de rijst en is hiermee een van de populairste gerechten van Birma. MRAUK U, ONBEKEND LAND VAN MYSTIEKE PAGODES Vanaf mijn luie stoel bij een uitzichtpunt heb ik een mystiek uitzicht DOMINICUS magazine 29 Pagina 28

Pagina 30

Heeft u een publicatie, digi magazine of digi-vakbladen? Gebruik Online Touch: clubmagazine digitaal zetten.

Dominicus magazine - voorjaar 2015 Lees publicatie 6Home